How's the lain in Mua?

31 januari 2015

Er is vandaag zowaar internet en electriciteit op hetzelfde moment, dus het wordt tijd om alles op te schrijven, voordat ik het weer vergeet.

Cape Maclear
De week in Cape Maclear met Mariska en Floor was heerlijk. We hadden prachtig weer en hebben heerlijk vakantie gevierd. Denk aan drumsessies op het strand, boottochtjes, zwetend de berg op hiken, verse vis op de braai, samosa-workshop, graaien tussen de hopen 2ehands kleding op de markt, een bezoekje aan de kliniek en vooral heel veel leuke rasta-mannen, die zowaar een afscheidsfeest voor ons organiseerden. Na een week in een dorp als Cape, waren we een beetje deel van de BanaPaya-family.

Lilongwe
De laatste dagen met Floor en Mariska in Lilongwe doorgebracht, kerstcadeaus geshopt en een pre-kerstlunch bij Mitress en Sydney gemaakt.  Erg gezellig! Het gedoe met alle kerstcadeaus meesjouwen was het allemaal waard, want kerstavond was een groot succes! Iedereen was superblij met de cadeaus, al wisten ze niet altijd waar het voor was (parfum onder je oksels spuiten, bah!). Kerst bestond uit koken (friet, hutspot en samosa’s), bawo spelen en vooral heel veel dansen. Ik heb weer wat nieuwe dansmoves geleerd van mijn Malawiaanse zusjes, maar ik voel me nog steeds een hark.

Mozambique
Daarna was het tijd voor mijn eigen tripje naar Mozambique. Tweede kerstdag heb ik in Mangochi doorgebracht bij 3 Groningse studenten, zodat ik de volgende dag vroeg de grens over kon steken. In de stromende regen moest ik achterop een motorbike door de rode modderplassen, dus ik was erg blij toen ik eindelijk in Mandimba was. Ik had gehoord dat het OV in Mozambique een stuk moeilijker was en dat de wegen erg slecht waren, en daar werd ik meteen mee geconfronteerd. Na lang wachten en veel modder was ik eindelijk in Cuamba, waar het nog veel meer geregend had en wat echt een smerige stad is. Een lieve jongen heeft me geholpen accomodatie te vinden en ik heb 3 uur moeten vechten in de rij om een treinticket te bemachtigen, zodat ik zeker wist dat het maar bij 1 nacht in deze smerige stad zou blijven. Heel fijn!

De treinreis was 11 uur, maar door prachtig landschap en met een levendige coupe! Heftige politieke discussies, kilo’s mango’s, uien, brood, tomaten, bananen en wat dan ook via de raampjes naar binnen en uiteraard weer een aantal huwelijksaanzoeken. Afrikaanse mannen zijn allemaal hetzelfde ;-)
In Nampula weer leuke mensen ontmoet en daar de volgende dag mee naar Ilha de Mocambique, waar ik nog meer leuke mensen heb ontmoet en een heerlijke tijd heb gehad. Een klein, mooi, vriendelijk en relaxed eiland, met een prachtig hostel, veel lekker eten, leuke mensen en een geweldige plek om oud en nieuw te vieren! Ik had me het begin van 2015 niet beter kunnen voorstellen!

Daarna met een Italiaan, Zweed en Frans meisje verder gereisd naar Pemba en Ibo Island, waar we vooral veel gerelaxed hebben. Boekjes lezen in de hangmat, onszelf verwennen met amarula, de toekomst lezen in tarotkaarten, kajakken, een birdwatching tour (bij gebrek aan iets anders door het slechte weer) en verdwalen tijdens een wandeling over het hele eiland. Dat laatste was overigens superleuk. Glibberend door de mangroves, overal krabben en gekke slierterige zeesterren, kokosnoten stelen, zeiknat regenen en uiteindelijk een hutje tegenkomen waar een oud mannetje met pijl en boog je de weg naar het ‘vliegveld’ wijst, in ruil voor een sigaret. Geniaal dat hij een superdeluxe aansteker in een plastic tasje in zijn broekzak had. Ideaal voor als je verdwaalde toeristen tegenkomt die sigaretten hebben. Fijn dat we met z’n vieren waren, zeker ook voor de onvergetelijke ervaringen in de chapa (minibus), of nouja.. iets soortgelijks. Vind het nog steeds wonderbaarlijk dat we ongedeerd zijn gebleven, zoveel mensen en baggage en zo’n  ontzettend slechte weg..

Daarna een groot gedeelte met de Italiaan teruggereisd, op de bank bij een Portugees geslapen die we eerder hadden ontmoet en toen 1e klas in de trein teruggereisd. Heerlijk! Vond dat ik dat wel had verdiend na al die ongemakken met het transport in Mozambique. Heb echt een fijne vakantie gehad, leuke mensen ontmoet en ondanks dat het weer soms tegenzat veel leuke dingen gedaan. Gelukkig sprak ik spaans, anders was de communicatie een groot probleem geweest. Malawi is echter wat makkelijker, relaxter, vriendelijker en veeeel goedkoper, dus ik was ook wel blij om weer terug te gaan.
Eenmaal in Malawi deed de douane-ambtenaar nog een beetje vervelend en vroeg hij om geld. Gelukkig herkende het vrouwtje van de heenreis me, ‘ Chimwemweeeee!!’ en kreeg ik al kletsend met haar meteen m’n stempel. Best handig als je Chimwemwe heet, al was ik in Mozambique omgedoopt tot Kiki J

Terug in Malawi
Zoals de meesten wel hebben gehoord, zijn de regens in Malawi erg heftig geweest. Er zijn honderden mensen overleden en een veel groter aantal dat hun huis en bezittingen is verloren door de overstromingen. In Mua gaat het soms flink tekeer, maar dat wordt afgewisseld met een heet zonnetje. Wij maken het dus goed in Mua J Ik heb 2 weken geen electriciteit gehad, maar dat is nu in ieder geval een gedeelte van de dag weer terug. Het gebrek aan electriciteit heeft ook iets gezelligs natuurlijk. Kaarslicht, vuurvliegjes, rennen door de regen en nagels lakken met alle kids. Helaas ook muggen, schorpioenen en slangen.. En veel zieke kinderen en de kleintjes soms met heimwee..
Maar er waren veel blije gezichtjes toen Francis langskwam. Samen met Maurice hebben we ontzettend veel voor de kinderen gehaald. 350 kilo rijst, tientallen broden, zout, pennen, schriften, eieren, tomaten en uien. Een heerlijk feestmaal, dat moge duidelijk zijn! Het lijkt er zelfs op dat de zusters ook een beetje veranderen, aangezien ze nu soms ook extraatjes voor de kids halen. Laten we hopen dat dit zo blijft!

Op school doe ik nu bijna alleen nog maar individuele begeleiding. Het meeste gericht op spraak, maar met een aantal kinderen werk ik aan specifieke doelen. De carpentry- en naailessen zijn begonnen en op mijn aandringen mogen jongens en meisjes kiezen waar ze aan mee doen. De leraren zijn erg verbaasd dat de meiden carpentry heel leuk vinden en er ook nog eens goed in zijn! De headmaster heb ik weinig gezien, maar lijkt ineens een stuk serieuzer. Afgelopen week was hij alleen ‘suffering from diarrea’, haha grappig dat dat zo wordt gemeld tijdens de vergadering.

Afgelopen weekend ben ik met Lea naar Blantyre geweest. We sliepen bij een Malawiaans meisje en hebben echt genoten van ‘de grote stad’. Live-muziek, lekker stappen en slenteren over de markt. Het weekend was veel te snel voorbij! Deze week maar gewoon thuis gebleven. Gister een klein feestje met alle azungu van Mua gehad, en morgen de  ‘berg’ in Mua beklimmen met Lea en een aantal locals.

Nu lijkt het aftellen in Malawi al bijna begonnen. Papa en mama komen volgende week al, daarna ga ik nog met Lea en m’n tentje naar het noorden en na een paar weekjes Mua begint dan mijn volgende avontuur naar het zuiden. Ik houd jullie op de hoogte!

Foto’s