Asante sana

Squash banana, wiewiewiewiee. Oh wat was dat moeilijk om dat er niet steeds hardop achteraan te zeggen in het begin. Maar ze zullen wel vriendelijk hebben gelachen, zoals ze dat in Kenia alsmaar doen.

Vandaag zit ik precies 3 weken in Kenia. Na een prima vlucht kwamen Heleen en ik aan in het hostel, waarin hele families op een kamertje woonden. Met 10 cm water in het wc-hok en een bordje ' Do not wet the floor', durfde ik toch echt niet meer door te spoelen 's nachts.

Umoja - Samburu - Ngara Ndare Forest
Eenmaal aangekomen in Nanyuki gingen we vrijwel meteen door naar Umoja's Village, waar alleen vrouwen (en hun kinderen) wonen, die slachtoffer zijn van seksueel misbuik, gedwongen huwelijken of besnijdenissen. Een interessante rondleiding door het dorp door een mooie sterke vrouw. Het mooiste gebouw in het dorp was het museum, het enige andere stenen gebouw was voor het vee. De Samburu vrouwen drinken het bloed van het vee als maaltijd, voor de kinderen gemengd met melk. Niet verwonderlijk dan ook dat kinderen van 7/8 jaar net zo zwaar waren als kinderen van 2 in Nederland.
De volgende dag naar Samburu NP, wat erg mooi was: krokodillen, leeuwen, giraffes, grevys, olifanten, bavianen, gazelles etcetera. Later naar Ngare Ndare Forest en de watervallen. Klauterend en glibberend naar de watervallen, waar de blue pool door de regen was omgetoverd in een brown pool. Dus niet van de rotsen kunnen springen, helaas...

Nairobi - Crater Lake - Hell's Gate - Rift Valley Festival
In Nairobi lekker lang in de file gestaan. Levensgevaarlijk verkeer en lekker stinken, maar mensen die tussen de auto's door de raarste spulletjes verkopen (scrabble, schilderijen, fietsbanden) of twee kamelen die ineens door de file oversteken. Bij het huis van Karen Blixen geweest, gelukkig hadden we de dag daarvoor ' Out of Africa' nog gekeken, en daarna afscheid nemen van Karlijn en door naar Crater Lake.
Met een wijntje bij het kampvuur, ontbijt op een vlonder in het meer met alleen het geluid van vogels en wat flamingo's, en een kleine game-drive. Gefietst door Hell's Gate NP (Lion King is hierop geinspireerd, dat viel ook wel te zien), waar we langs een kudde buffels fietsten (best spannend) en weer een klauterklimtocht in de Gorge met warmwaterbronnen hebben gemaakt. Erg mooi!
Daarna werden we afgezet bij een prachtig huis, vlakbij het festival. Toch wel blij dat we niet in een tentje naast het festival sliepen, maar in supergrote bedden, met warme douches, brutale apen die ons eten stalen en grazende zebra's in de achtertuin. Het Rift Valley Festival was erg leuk, al deed het wel een beetje westers aan. Bijna de helft van de festivalgangers was blank. De muziek was perfect om op te dansen, de qat was niet zo heel erg lekker, en de hippo midden op de straat op de terugweg in de taxi was legendarisch!

Mt Kenya
Point Lenana (3rd highest peak Mt Kenya) was letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van deze vakantie. Weinig slapen, heel veel kou, lekker eten, langzaam naar boven (pole pole) en hypnotiserend door de voeten voor je kwamen we op bijna 5000 meter hoogte om daar de zonsopgang te bekijken. Maar ook alle andere dagen waren ontzettend mooi. Het landschap, en daardoor de uitzichten en het wandelpad, was erg gevarieerd. Van blubberige modder, naar sneeuw, naar rotsen, naar hoog gras etcetera.. Ook de crew was superlief en zorgzaam! De laatste dag nog een onvergetelijke ervaring door met 16 man (inclusief bagage voor 5 dagen) in en op 1(!) jeep het laatste stuk af te leggen. Elke 10 minuten was er weer een nieuwe verrassing. Of we zaten weer vast en moesten eruit, of ik gleed uit in de rode modder, of er viel een tas van het dak.. De chauffeur bleef echter heel relaxed, waardoor wij dit eigenlijk ook wel een beetje waren. Hakuna Matata :)

Nanyuki - The Simama Project
In Nanyuki lekker rustig aan gedaan steeds. Boterhammen met avocado, nyama choma, ugali en lekker veel fruit juice. Beetje over de markt slenteren, waar de paspoppen echte 'big-momma'-billen hebben. Lachen om giechelende kindjes die steeds ' Mzungu' en ' Howareyouhowareyouhowareyou' roepen en zebrapaden op 6-baans-snelwegen.. Waarom niet?
Nanyuki voelt erg veilig en je kunt hier prima in je eentje door de wijken lopen overdag. Het is eigenlijk heel normaal om hier te zijn. Ik ben al een beetje ingeburgerd, want ben gisteren naar huis gegaan met 4 man op 1 boda boda (brommertje).

Afgelopen 3 dagen ben ik bij Simama Home geweest, waar 19 voormalige straatkinderen wonen in de leeftijd van 5-15. Een erg mooi en kleinschalig project met lieve mensen. De kinderen doen het allemaal bijzonder goed op school en behoren bijna allemaal tot de top van hun klas. Het huis is echt een veilige, warme plek waar de kinderen zich op alle vlakken kunnen ontwikkelen. Ik heb een beetje gespeeld met de jongste kids, veel gekletst met de meisjes en verder eigenlijk niet zoveel gedaan. Gewoon een beetje genieten van kinderen om me heen.

Vanmiddag een laatste lunch met Koen en Hannah, daarna met de matatu naar Nairobi, waar ik nog even in een hopelijk gezellig backpackershostel blijf. Morgen ga ik met de groepstour de grens over naar Tanzania, dus ik zal proberen over een maand weer iets te schrijven over de groepsreis.

Kwaheri! Lieve groetjes aan iedereen!